Harrie Jekkers De man in de wolken Lyrics

Tot slot wil ik voor u zingen;
een sprookje over geluk.

Hoe de man in de wolken eigenlijk heette
en waar hij vandaan kwam dat was onbekend.
In het dorp wou ook niemand dat eigenlijk weten,
"de man in de wolken", zo stond hij bekend

En de man in de wolken kwam nooit naar beneden,
alleen maar volmaakt gelukkig was hij.
En dat had een zeer bijzondere reden,
aan de muur in zijn huis hing een prachtschilderij.
En de man in de wolken kon er uren naar kijken,
in schoonheid gingen zijn dagen voorbij
Een hoger geluk kon hij niet bereiken
dan kijken en kijken naar het prachtschilderij.

En vaak zag je mensen naar boven toe lopen,
naar de man in de wolken met het prachtschilderij.
De deur van zijn huis stond voor iedereen open,
"He, kom er maar in" zei hij altijd gastvrij.
En iedereen gaf hem, omdat dat zo hoorde,
een brood of wat wijn als een soort van entree.
Dat was door de jaren gewoonte geworden,
voor de man in de wolken nam je altijd wat mee.
En op een stoel naast de man in de wolken gezeten,
werd alles opeens zo helder als glas.
En het prachtschilderij deed je even vergeten,
hoe treurig en lelijk het leven soms was.

Het was een landschap zo mooi, zo schitterend leeg,
zo moest het geweest zijn toen de wereld begon.
Je kon zien hoe alles een vorm en een kleur kreeg,
in het licht van een eindeloos opgaande zon .

Op een dag kreeg de man in de wolken bezoek
van een vreemdeling die hem een hand gaf en zei
"u schijnt de bezitter te zijn van een doek,
dat beneden bekend staat als het prachtschilderij".
En de man in de wolken zei
"Ach, komt u maar binnen"
en de vreemdeling ging voor het landschap staan
en raakte vervolgens totaal buiten zinnen.
"Het is niet te geloven zeg, hoe komt u hieraan
Het is een meesterwerk. goh, en kijk toch eens even
compleet met lijst en signatuur
meneer u bent binnen voor de rest van uw leven
Hier hangt een gigantisch fortuin aan de muur"

En de man in de wolken wilde vergeten
wat de vreemdeling hem die dag had verteld
Maar er was iets veranderd alleen door te weten
dat schoonheid was uit te drukken in geld
En tegen bezoekers zei hij steeds vaker
" He, raak het niet aan of kom niet te dichtbij".
Hij veranderde langzaam in een bewaker
Een voorzichtige man met een prachtschilderij

En toen kwam de angst en kwamen in dromen.
Dieven die schreeuwden "kom hier met dat doek"
Zo is het slot op zijn voordeur gekomen
en kreeg de man in de wolken steeds minder bezoek

Het was een landschap zo mooi, zo schitterend leeg
Zo moest het geweest zijn toen de wereld begon
Je kon zien hoe alles een vorm en een kleur kreeg
in het licht van een eindeloos opgaande zon .

En de man in de wolken dacht soms nog wel even
terug aan de tijd toen het prachtschilderij
nog aan iedereen troost en warmte kon geven
Maar zo mocht hij niet denken. Die tijd was voorbij
Hij moest het beschermen desnoods met zijn leven,
dat was hij aan de schoonheid van het landschap verplicht.
Een diefstal zou hij zichzelf nooit vergeven.
Dus deed ie alles wat dicht kon nog dichter dan dicht.
Maar toch werd ie banger, geen nacht die voorbij ging
of hij hoorde de dieven, en ze vonden het vast.
Want ze wisten dat het bij hem aan de muur hing.
Toen sloot hij het prachtschilderij in een kast

Maar de plek waar het prachtschilderij had gehangen,
werd leger en leger, en op den duur
werd de man in de wolken, gek van verlangen
en hing hij het landschap terug aan de muur
Die nacht heeft hij uren en uren gekeken
Naar de kleuren en vormen, de opgaande zon
Maar de glans was verloren, de schoonheid geweken
alsof hij niet meer goed kijken kon
een opeens zag hij alles zo helder als glas
daar hing in een lijst zijn angst aan de muur
die nacht in de wolken, begreep hij dat pas
en smeet hij het prachtschilderij in het vuur

de man in de wolken zag het landschap verkleuren
en de opgaande zon in de vlammen opgaan.
Toen stond hij op deed het slot van zijn deur
en verbaast bleef de man in de wolken toen staan.

Hij zag een landschap zo mooi, zo schitterend leeg..
Zo moest het geweest zijn toen de wereld begon.
Hij zag hoe alles weer vorm en een kleur kreeg
in het licht van een prachtige opgaande zon