เรณูนครถิ่นนี้ช่างมีมนต์ขลัง
ได้พบนวลนางดั่งเหมือนต้องมนต์แน่นิ่ง
น้องนุ่งซิ่นไหมไว้ผมมวยสวยเพริดพริ้ง
พี่รักเจ้าแล้วแท้จริงสาวเวียงพิงค์แห่งแดนอิสาน

เราเคยสัมพันธ์พรอดรักเมื่อคราวหน้าหนาว
คืนฟ้าสกาวเหน็บหนาวน้ำค้างเหลือนั่น
เพราะได้เคียงน้องถึงต้องหนาวตายไม่หวาดหวั่น
รุ่งรางต้องร้างไกลกันสุดหวั่นไหวก่อนลา

ผ้าผวยร้อยผืนไม่ชื่นเหมือนน้องอยู่ใกล้
ดูดอุร้อยไหไม่คลายหนาวได้หรอกหนา
ห่างน้องพี่ต้องหนาวหนักอุรา
คอยนับวันเวลาจะกลับมาอบไอรักเก่า

เย็นลมเหมันต์ผ่านพ้นยิ่งพาสะท้อน
โธ่น้องบังอรก่อนนั้นเคยคลอเคียงเจ้า
ครั้งเที่ยวชมงานพระธาตุพนมยามหน้าหนาว
พี่ยังไม่ลืมนงเยาว์โอ้แม่สาวเรณู

See also:
JustSomeLyrics
70
70.72
Good Charlotte World Is Black Lyrics
088 Gucci Mane Lyrics