Jawat! Zo Alleen (Dion Beat) Lyrics

Zo alleen...
Zo alleen...
Ik voel me zo alleen...
Zo alleen...
Zo alleen...

Het is de wekker die mij ontwaakt uit mijn slaap
Waarin ik je vraag 'Wie behaagt je vandaag?'
Het antwoord was daar, maar ik werd geplaagd
Door 't geknaag van 't apparaat, waardoor ik me afvraag
Was het ik of zat ik er naast, want naast me,
Ligt niet m'n naaste, de vraag blijft knagen
Maar naarmate de minuten vergaren
Kan ik me bedaren, rustig ontladen en gaan baden
Een nieuwe dag heeft zich ontfermt over mijn lach
Een neppe lach, iets wat jij gelijk doorzag
En door de toverslag van je glimlach
Was ik gelijk van slag en dat tot op deze dag
Maar dat was, en dit voelt als een tegenslag
Ik sta alleen en lig alleen op een groot matras
't Zijn er geen twee maar één leeg wijnglas
's Nachts merk ik pas wat nou echt je plek was

Zo alleen...
Zo alleen...

Nu sta ik op m'n werk, en speel ik ijzersterk
Alsof ik liefdesliedjes simpel niet opmerk
Kijk naar het uurwerk, wat zich niet afwerkt
En zie mezelf stil staan als een grafzerk
Is dit strafwerk voor het leven als een vlerk?
Of heeft God mij gebrandmerkt tot ik sterf?
Want niet jouw naam maar jouw gezicht is ingekerfd
Want jouw naam is als een geest die in een kerk rondzwerft
Heilig!
Maar dan in mijn gedachten
Maakt de dag lang, en lang kan ik niet wachten
Ik ben van slag, ik kan niet eens schaften
Trachten lachen om de grappen van andere klachten
De lieve woorden van m'n moeder kan het niet verzachten
Sterker nog, elke vrouwenstem doet mij ontkrachten
En van die vrienden die simpelweg verwachten
Dat je na een dag of acht klaar bent voor de nachten

Bij thuiskomt lijkt het soms alsof je stem gonst
En ik loop rond in een pad foto's op de grond
Leef als een slons tussen lege flacons
Soms staar ik naar het plafond, malend naar een uitkomst
Eet slecht, grote afwas op het aanrecht
Zie je nog staan, eten maken zoals ik het zeg
Zie je smullen van eten wat ik op tafel leg
Hoor je nog zeggen: 'Schat, ik pik het laatste kip niet weg!'

Ik heb er zelf voor gekozen om van jou weg te lopen
Ik gaf alleen maar liefde, jij geen ene klote
Ik kon geen kant op, zat alleen maar opgesloten
Het was de seks waar we beide nog van genoten
Je ouders zwaar geloven, dat jij me had verstoten
Je liep me zwart te maken, tussen vrienden te stoken
Toch, nam ik je terug in de hoop dat het zou lopen
Maar je schaamde je voor mij, daarmee was het gesloten!