Wie de huzare nog in Venlo ware, woënde dao ein knappe maag.
As die soldaote reje door de straote, op dae schoëne schölkskesdaag,
dan stônd Merieke aan de deur te kiêke, kleurde wie ein klaproës in de zôn.
Det is de ware, dachte die huzare, en dan zông 't ganse eskadrôn:

Ao Merieke, leeve schat, allermoêiste maedje van de ganse stad,
Zek mich as te van mich hils, of des dich vanaovend met mich wandele wils.
As de klok sleit zeve slaeg, staon ik op 't tumpke van de Pônniewaeg.
Ik bring dich ein buuske bloome mei, geplök op de Piottewei.
Ik bring dich ein buuske bloome mei, geplök op de Piottewei.

Wie die huzare weggetrokke ware, woënde heej ein joeksig paar.
Het waas Merieke en hae hoot Lewieke. Hae waas einen aldhuzaar.
As zeej dan same aan 't praote kwame, euver waat 't laeve had gebrach,
dach hae tevreeje, wie hae lang geleeje, taege zien Merieke had gezag:

See also:
JustSomeLyrics
88
88.84
2Pac 05 - Changes Lyrics
Carlos Vives El Amor de Nu Tierra Lyrics