Marcin Rozynek Podroze W Czasie I Przestrzeni Lyrics

Był sobie on i ona znów
Oboje ich przez rzeki nurt przewoźnik bies na drugą stronę wiózł
I choć tępy miał słuch to z ruchu warg i z mowy ciał pojmował wszystko
Słyszał jak zły musi być świat jak wiele w nich żalu i skarg
Ile w nich słów rzucanych, co dzień na wiatr
Od chwili tej, więc rozeszło się w świat historię niósł wiatr
Dziś każdy ją zna
Choćby szept poniesie wiatr
Słowa dźwięk poniesie wiatr

Ciepła jest noc powietrza brak płyniemy pod prąd
Znów ty i ja przewoźnik bies słyszy nasz każdy szept
Tyle, że my sobie w tę cichą noc nie wyznaliśmy nic, chociaż byłem o krok
O krok
I nic nie poniósł wiatr
Nigdy już nie poniósł świat
I nic nie poniósł wiatr
Nigdy już nie poniósł świat