เจ้าบินอ่อนล้า หรือไรหงส์ฟ้าจึงมาเลียบดิน
เจ้าอยู่พรหมมินทร์ แล้วใยมาสิ้นแค่เพียงพรมแดน
ติดกั้นอะไรหรือจึงไม่ใฝ่เมืองแมน
เห็นแคว้นเห็นแดนกันดารว่าเป็นบ้านงาม

ปราสาทเจ็ดสีล้วนแต่ดีมีล่อใจ
ด้วยเหตุไฉนถึงจึงไม่เห็นเช่นความงาม
ดินแดนแห่งเรานี้มีแต่ระกำ
ขาดไฟไร้น้ำ ต้องตามด้วยแสงเดือนดาว

หงส์ฟ้าเมื่อยล้าบอกเรา
หงส์ด้วยกันสำคัญเปรียบเจ้า
มาถึงนี้พอดีที่เรา ส่งผ้าให้คลุมพอได้นุ่มกายเจ้า
แข็งแรง แล้วเช้าเจ้าก็คงจากไป

เจ้าบินอ่อนล้าข้าช่วยหงส์ฟ้าเจ้าจนมีแรง
เผือกมันตากแห้งก็เสาะแสวงเที่ยวหามาให้
ทีตอนจากลา ไม่เคยว่าเห็นใจ
บทเรียนสุดท้ายเป็นกาอย่าหมายหงส์ทอง

See also:
JustSomeLyrics
106
106.79
06 Reefer Head Woman Lyrics
07 Bone To Bone Lyrics