Τα ξύλινα σπαθιά Λόλα Lyrics

Στέκομαι μέσα στη βροχή στο δρόμο
αργά το βράδυ το Σάββατο
κοιτάει και με τρυπάει τατού στον ώμο
κάτω απο μαύρο αδιάβροχο
όμορφη σαν παραμύθι
όμορφη σα ζωγραφιά
κι απο τότε γυρνάω σα χαμένο σπουργίτι
κι όταν βρέχει πονάω.
Είναι η Λόλα
τα καίει όλα
βάζει παντού φωτιά
χείλια σα φλογοβόλα.
Γι' αυτήν όλα τα μπουκάλια άδεια
γυαλιά σπασμένα στο πάτωμα
γι' αυτήν στα χέρια μαχαιριές σημάδια
χιλιάρες φεύγουν κοπάδια
όμορφη σαν παραμύθι
όμορφη σα ζωγραφιά
κι από τότε γυρνάω σα χαμένο σπουργίτι
κι όταν βρέχει πονάω.
Σύρμα...η Λόλα