Kolera Triplex Mazi Lyrics

ASİ (VERSE)

Geldim işte kapına mevsim gibi gözlerimde bulut saçlarında çiğ
kirpiklerim kurumaz olmuş kurumaz olmuş her sabah umut doğmuş içime
gün batımı dışıma defnedilecek bu aşkın mabedini kazıdım
kalbim mağlül ayrılır bu maneviyatsızın katre kanıda kalmamış
damarlarında fettanın bu etten istediği esaretin bir asaleti de olmamış
asma bir kamış hislerime sağlanmış azap çekerim
yalnızlığım iyi huylu olamamış ve her şair ki çirkefliği barındırır
içinde bence damıtarak arındırır bu kağıta hayalgücünde
çift taraflı düşünüp tek taraflı yansıtır rastgele kelime olmaz anla
her günüm bir destan kanımı ısıtan duygu yüklü vasıtanın vanası kırık
dinle alık kabalık etmek istemem bilinci yerinde olmayan dilenciye
kelimeler de fazlalık,anlat brother...

MIC-ROP (VERSE)

tariz eder bu dil de anlamazsın tasvir yoluyla mı denesek acaba?
tasalara tasma takmanın bir ilmi var mı
hangi zaman dilimine prim vermiş göz yaşım
akarken bile silme yüzüme sırdaşım
zamanında kahırdan bir portre yapmışım
şimdi bakıyorum da çok güzelmiş
1-0 öndesin hayat
ödülünü acıyla kaplamakta dayattın ve
davya ile çekersin kanırtarak günahlarımı
ben ilk adımı sebepsiz attım
sonra baktım herkes parmak ucunda yürür olmuş
sinsilik kimlik kazanır her beyin müsait park et bu ayıbı
fark ettirmeden de olsa faraşlarsın halı altına
musubetin küçüğü olmaz
taşlıdır bu taş kürenin yüzeyi
taş kafalara takılıp da düşmeyesin ey çocuk
saat 4:30 hava soğuk olur şimdi
aile bir gocuk görevi üstlenir
betinde hırçınlık mı belirir neden ?

Kolera Verse
Taklaya geldi feryad kim eyler ki ruhu azad rengi kara kesemde biriken her murad nefesi tut bırak erişememki heves düğüm ucunu çek bırak omuzlarda uyurgezersin hala öcünü aldı önüne bak etini sattı etiğe bak kanını kattı katıra bak bir kamyon dayak ve bir leğen suyla aşağı aldı beni hayat aynı düşlerdeki aynı sokak kağıdı kardı hırsa bak evini aldı vale bacak

mazi ve kayıp anılarımın getirisi hususi her hayat hulusi her ruh kirlenir sonradan bu mudur gelinen noktam bu mudur yahu duyargan

yüzüm sarkmamıştı kimsenin cebinde gözüm kalmamıştı gözü olanın gözü çıksın bereketim sonunda kaçtı bir damla su gibiyim kıyafete hiç merakım olmamıştı kıyafetleşince iskeletim gözler nazarladı hanemi kırana geçiren bir parça muska mıydı kırılan hayaller mi eline battı hak korkusu olmayanlar ak alınla dolaşamazdı yoktan varım varını yoğunu alır hayat mütabıkım senden içeri senle konuşur benden içeri ben artık rehber olsun diline her hecem bir filizdi kayayı delip geçen susarak büyüdü benden içeri ben hatırlamakla hakkı tatlanırdı sohbetim günüm gecem

olmadı boşa koydum dolmadı doluya koydum almadı çok dolu olduğun usandı kof yürekler içini satmış senin gibi binlercesi var binlercesi var