Ο Γουΐλι, ο μαύρος θερμαστής από το Τζιμπουτί
όταν απ' τη βάρδια του τη βραδινή σχολούσε
στην κάμαρά μου ερχότανε γελώντας να με βρει

κι ώρες πολλές για πράματα περίεργα μου μιλούσε

Μου 'λεγε πώς καπνίζουνε στ' Αλγέρι τον καπνό
και στο Άντεν πώς χορεύοντας πίνουν την άσπρη σκόνη
Κι έπειτα πώς φωνάζουνε και πώς μονολογούν
όταν η ζάλη μ' όνειρα περίεργα τους κυκλώνει

Μου 'λεγε ακόμα ότι δα αυτός μια νύχτα που 'χε πιεί
πως πάνω σε άτια κάλπαζε στην πλάτη της θαλάσσης
και πισωθέ του ετρέχανε γοργόνες με φτερά
Σαν πάμε στο Άντεν, μου 'λεγε, και συ θα δοκιμάσεις

Εγώ γλυκά τού χάριζα και λάμες ξουραφιών
και τού 'λεγα πως ο καπνός τον άνθρωπο σκοτώνει
Και τότε αυτός συνήθιζε γελώντας τρανταχτά
με το 'να χέρι του ψηλά πολύ να με σηκώνει

Μες στο τεράστιο σώμα του είχε μια αθώα καρδιά
κάποια νυχτιά μέσα στο μπαρ ρετσίνα στη Μαρσίλια
Για να φυλάξει εμένανε από έναν ισπανό
έφαγε αυτός μια αδειανή στην κεφαλή μποτίλια

Μια μέρα τον αφήσαμε στεγνό απ' τον πυρετό
πέρα στην Άπω Ανατολή, να φλέγεται, να λιώνει
Θεέ των μαύρων, τον καλό συγχώρεσε Γουΐλ | 2x
και δώσ' του 'κεί που βρίσκεται λίγη απ' την άσπρη σκόνη | 2x

See also:
JustSomeLyrics
116
116.97
costa sur- con un porrillo en la mano Lyrics
16) Sagopa dessas Lyrics